Maarten, Marianne & Daniel

Ushuaia, maart 2012

Bij vertrek uit Nederland in 2011 zijn we allebei 29 jaar oud en een paar maanden getrouwd. Al voordat we elkaar kenden, hadden we beiden de droom om een lange zeilreis te maken. Na zeven jaar bij elkaar stappen we nu samen in dit avontuur.

We hebben met de Pinta oefentripjes gemaakt naar Noorwegen en Schotland, mét de kat aan boord en zónder stuurautomaat. Zwaar en dus een goede ervaring. We hebben veel geleerd en maar één rots gespleten. Dat smaakt naar meer.

We houden wel van een beetje uitdaging en kiezen niet altijd de makkelijkste weg. Een gezonde dosis naïviteit helpt daarbij. Soms maken we het onszelf daardoor moeilijk, maar we genieten altijd van de leercurve die dat oplevert en de plaatsen waar we terecht komen.

Na alle jaren zorg voor de boot, waarin we alles wat ook maar enigszins mogelijk was zelf hebben gedaan, hebben we aardig wat klusvaardigheden opgedaan. We zijn nog op zoek naar een toepassing van al deze ervaringen in het echte leven…

Valdivia, april 2013

 

Maart 2013: Inmiddels zijn we anderhalf jaar onderweg en zitten de eerste 10.000 zeemijlen erop. Bovendien zijn we ineens met zijn drieën! In Valdivia, Chili, is Daniel geboren. We zien er naar uit om als gezinnetje de wereld te gaan ontdekken. Met zijn komst zijn we weer in een heel nieuw avontuur gestapt.

Marianne: ondernemend, enthousiast, analytisch en soms wat ongeduldig.

Al van kinds af aan gefascineerd door water, getuige de volgende hobby’s: zwemmen, schaatsen, surfen en zeilen. Als kind ben ik een paar keer op zeilkamp geweest, maar als student heb ik echt leren zeilen. Vooral in het wedstrijdcircuit.
Opgeleid als natuurkundige ben ik afgestudeerd in meteorologie, oceanografie en klimaat. Daarna volgt vier jaar onderzoek naar gletsjers.
Naast de boot blijft er maar weinig tijd over, maar de tijd die er is, besteed ik aan sporten, viool spelen, lezen en reizen zonder boot.

 

Maarten: kalm, vol zelfspot, analytisch en erg gehecht aan slaap.

Mijn wieg stond aan dek van de tjalk van mijn ouders en ik heb altijd meegevaren als kind. Toen ik zelf met de boot op pad wilde, hebben ze me echter toch maar even langs een zeilschool gestuurd. Dat beviel (ik mocht op pad) en de zeilschool was zo leuk dat ik ben blijven plakken. Als student ben ik begonnen met wedstrijdzeilen en ben ik verslaafd geraakt.
Opgeleid als natuurkundige ben ik afgestudeerd in theoretische natuurkunde.
De boot is niet meer piepjong, dus het komt goed uit dat het klussen aan de boot, en het verbeteren ervan, bijna net zo leuk is als het zeilen zelf.

 

Daniel: tevreden, hongerig en zeer geïnteresseerd in de wereld.

Al voor zijn geboorte heeft Daniel een prachtige tocht door de scheren van Patagonië gemaakt. Een goede basis voor een wereldzeiler in spe.
Geboren in Valdivia, Chili, is Daniel een echte Chileen. Maar dan wel één met blauwe ogen en blond haar.
Zolang de melk blijft stromen, is meneer blij en tevreden. Met grote ogen kijkt hij geïnteresseerd toe hoe de wereld om hem (heen) draait. Zeer efficiënt pakt hij zijn ouders volledig in en laat ze smelten als hij weer een nieuw trucje onder de knie heeft.

Advertentie