Pinta

Specificaties Pinta

Foto’s Voorbereidingen

De Pinta is een Van de Stadt, Caribbean 40. Een ontwerp veel gebruikt voor zelfbouw. Ook de Pinta is zelfgebouwd, door de vader van Maarten. Rond de jaren ’90 heeft hij twee Caribbeans gebouwd. De eerste, het zusterschip, vaart naar ons weten nog steeds in Nederland rond, de tweede heeft hij zelf gehouden. Ondanks dat de achterliggende droom voor de bouw ook een wereldreis was, heeft de Pinta maar weinig mijlen buiten Nederland gemaakt en werd na een tiental jaar nauwelijks nog gebruikt.

Na die periode zijn wij tijd, energie en liefde in het schip gaan steken om hem zodanig op te knappen dat wij er mee op vakantie konden. Die deal is wat uit de hand gelopen en voor we het wisten deden wij al het onderhoud en al het zeilen. Deze jaren hebben ertoe geleid dat wij het schip tot onze beschikking kregen voor onze wereldreis. Ondanks dat Maarten’s vader zelf de tocht niet maakt is hij toch trots dat het schip wel gaat.

De Pinta is gebouwd in staal en zeer degelijk uitgevoerd. Het is dan ook een stevig schip dat door zijn gewicht niet de snelste is, maar wel tegen een stootje kan (getest!). Het heeft een zeer rustige zeegang en door zijn grootte meer dan voldoende ruimte voor ons tweeën en alle spullen die we mee zeulen. Er zijn drie tweepersoons kooien waarvan we er één tot opbergruimte hebben omgedoopt. De rest van het interieur is lekker basic en simpel; water komt met een voetpompje en warm water is er niet. Zo verbruiken we het minste stroom en wat er niet is, kan niet kapot. Er is geen oven, maar wel een koelkast, die we alleen gebruiken met walstroom.

Los van het opknappen en wegwerken van achterstallig onderhoud zijn er een aantal dingen die we voor vertrek aan het schip doen om het klaar te maken voor een langere reis. We vervangen het decca navigatiesysteem door GPS en vernieuwen alle instrumenten. Er komt een elektrische stuurautomaat en we monteren een windvaan zelfstuurinrichting. Ook bouwen we één van onze watertanks om tot dieseltank om tot een verhouding van 300l diesel versus 380l water te komen in plaats van 600l tegen 80l. En omdat daarvoor de helft van het interieur eruit moet besluiten we meteen de banken een stuk comfortabeler te maken. Ze waren prima voor een lange vakantie, maar nu we op het schip wonen ruilen we met liefde wat kastruimte in voor een comfortabele zit met leuning. Verder investeren we in een aantal gebruikelijke dingen zoals nieuwe verstaging, nieuwe zeilen en, heel belangrijk, goed ankerbeslag.

Hiernaast zijn er nog een heleboel dingen die we graag willen, maar die nog niet af zijn bij vertrek. Alles dat de zeewaardigheid en de veiligheid waarborgt is op orde, dus geen reden om niet te gaan, maar er gaan heel veel dozen met ‘projecten’ mee. Op het to-do-lijstje staan bijvoorbeeld het inbouwen van de kortegolf radio, de omvormer en de hete lucht kachel, het aansluiten van de elektrische ankerlier en het werkbaar maken van de windvaan stuurinrichting. Daarnaast zijn er nog legio kleine klusjes die we als ‘normaal’ beschouwen. Tijdens het zeilen kom je steeds dingen tegen die je mist of anders wilt. Zo blijft de kluslijst altijd goed gevuld.

Van andere vertrekkers hebben we twee dingen geleerd: ten eerste dat er drie zaken absoluut essentieel zijn aan een ‘vertrekkers’ schip, namelijk een goed anker met goed ankerbeslag en lier (aanwezig, alleen is de lier nog op de hand). Een zo groot mogelijke bijboot met motortje aangezien dit de verbinding met de kant vormt (wij hebben zo klein mogelijk, in verband met de opbergruimte en zijn benieuwd wanneer we naar groter verlangen). En een windvaan zelfstuur inrichting (hij zit op de spiegel gemonteerd, maar nog niet aan het roer…).

Het tweede dat we in onze oren geknoopt hebben, is dat weggaan het moeilijkste is van de hele reis en dat er altijd duizend redenen zijn tot uitstel. Zodoende kieperen wij al onze onaffe projecten achterin en gooien los!

Advertentie